میزان آفت کش های موجود در بدن مادران با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان ارتباط دارد
این مطالعه میزان DDE (p,p’-dichlorodiphenyldichloroethylene) که محصول تجزیه شده DDT (dichlorodiphenyltrichloroethane) می باشد را مورد بررسی قرار داد. اگرچه DDT و سایر سموم آلوده کننده زیستی پایدار در چندین دهه قبل به طور گسترده ای ممنوع شدند اما در زنجیره غذایی همچنان وجود دارند و در نتیجه جمعیت های موجودات زنده در معرض آنها قرار دارند. این مواد شیمیایی می توانند از طریق جفت انتقال یابند، که در نتیجه احتمال در معرض این سموم قرار گرفتن تقریباً در تمام کودکانی که این سموم در بدن مادرانشان وجود دارد، زیاد است.
محققین میزان DDE را در نمونه های سرم مادرانی مطالعه کردند که بیش از 750 نفر از کودکان آنها مبتلا به اوتیسم بودند و آنها را با افراد کنترلی مقایسه کردند که از یک مطالعه ملی در مورد تولد نوزادان در مرکز مطالعات بارداری مبتلایان به اوتیسم در فنلاند به دست آمده بود. احتمال ابتلا به انواع اوتیسم در کودکانی که سطح DDE در بدن مادرانشان زیاد بود (به عنوان 75 درصد یا بیشتر) به میزان قابل توجهی بالا رفته بود. علاوه بر این، شانس ابتلا فرزندان به اوتیسم با ناتوانی های ذهنی بیش از دو برابر افزایش داشت وقتی که سطح DDE بدن مادر بالاتر از حد آستانه بود. در حالی که این نتایج نشان دهنده ارتباط بین این مواد و افزایش ابتلا فرزندان به اوتیسم را نشان می دهد، اما علت آن را نمی تواند توضیح دهد. این مطالعه همچنین سطوح PCB (فنیل های پلی کربنات) های موجود در بدن مادران که مورد استفاده در صنعت هستند را ارزیابی کرد و این مواد ارتباطی با اوتیسم در کودکان نداشتند.
نویسندگان نتیجه می گیرند که یافته های آنها “اولین شاهد زیست شناختی را ارائه می دهد که قرار گرفتن مادران در معرض حشره کش ها با ابتلای فرزندانشان به اوتیسم مرتبط است.” اگر چه تحقیقات بیشتری لازم است اما این مطالعه به درک بیماری اوتیسم و جلوگیری از این اختلال کمک می کند.