آیا جرم و جنایت احتمال تشنج را بیشتر میکند؟
تاریخ انتشار: دسامبر 12, 2018
بر اساس مطالعات جدید، بیماران تشنجی که در مناطق با میزان بالاتری از جرم و جنایت زندگی میکنند، تا ۳ برابر نسبت به همتایان خود در مناطق امنتر حملههای تشنج را تجربه میکنند.
تشنج اختلالی عصبی است که با فعالیت غیرنرمال مغز مشخص میشود، و ۶۵میلیون نفر را در سرتاسر دنیا تحتتاثیر قرار میدهد. نزدیک به ۱/۳ افراد دارای تشنج حتی در زیر درمان به سختی کنترل میشوند. تشنج میتواند سبب اختلال در کارکردن، روابط بینفردی، و زندگی مستقلانه شود.
مطالعات گذشته شواهدی از افزایش هورمونهای استرس مانند کورتیزول را در افرادی که در محلههای پرخطر زندگی میکردند، نشان داده است. لازم به ذکر است که استرس به عنوان یک محرک مهم برای ایجاد حملههای تشنج در این بیماران گزارش شده است.
در مطالعهای جدید در شیکاگو، محققان ۶۳ شهروند دارای تشنج را وارد مطالعه کردند. درواقع این افراد عده معدودی از شرکتکنندگان مطالعه بزرگتری بودند که به ارزیابی ابزارهای آموزشی در زمینه تشنج میپرداخت.
محققان با استفاده از کد پستی این افراد مناطق مورد سکونت آنها را شناسایی کردند، سپس میزان جرایم را در این مناطق با استفاده از دادههای پورتال پلیس شیکاگو تخمین زدند. میزان حملات تشنج در ۳ ماه گذشته و ۱ ماه گذشته از شرکتکنندگان پرسیده شد.
درنهایت با آنالیز دادهها، محققان به این نتیجه رسیدند که افراد دارای تشنج که در محلههایی با جرایم بالاتر زندگی میکنند، به طور قابل ملاحظهای حملات بیشتری از تشنج را تجربه میکنند. به طور میانگین این افراد نسبت به افراد ساکن محلههای امنتر در طول ۱ ماه ۳ برابر بیشتر اپیزود تشنج تجربه میکردند.
بنابراین بین تعداد تشنجها و میزان جرایم رابطه غیر قابل انکاری وجود دارد. هرچند این مطالعه هیچگونه رابطه معنیداری بین مدت زمان تشنج و میزان جرایم محل زندگی پیدا نکرد.
افزایش تعداد دفعات تشنج به معنای کاهش کیفیت زندگی میباشد. تشنجهایی که منجر به سقوط میشوند سبب کبودیهای متعدد و گاهی شکستگیهای استخوانی میشوند. بهعلاوه انگ بیماری تشنج در برخی جوامع غیر قابل چشمپوشی است.
درک تاثیرات خشونت و جنایت در افزایش تعداد حملههای تشنج تاییدکننده نیاز به تحقیقات گستردهتر است که سبب افزایش آگاهی درمانگران و ارائه توصیهها و آموزشهای لازم در زمینهی کنترل استرس و سایر جوانب زندگی در بیماران تشنجی میشود.