8 راه کاهش رفتارهای پرخطر در نوجوانان مبتلا به ADHD
تاریخ انتشار: ژوئن 12, 2019
خلاصه: نوجوانان مبتلا به ADHD نسبت به همتایان عادی خود به احتمال بیشتری تکانشی (رفتار و یا انجام کاری بدون دوراندیشی) و مستعد مشارکت در کارهای پرخطر هستند. همچنین ممکن است بیش از حد خوشبین باشند که شاید سبب شود فکر کنند اتفاق بدی روی نخواهد داد و در نتیجه، بیشتر از دیگران مایل به پذیرش ریسک شوند.
راههای زیادی برای کمک به کاهش رفتارهای پرخطر در فرزندان وجود دارد؛ از جمله تنظیم قوانین و تعیین عواقب شفاف.
نوجوانان مبتلا به ADHD نسبت به همتایان معمولی خود بیشتر مستعد رفتار پرخطر بوده و به طرز چشمگیری تکانشیتر هستند. آنها به سختی میتوانند در برابر وسوسهها مقاومت کنند و عواقب رفتارشان را پیشبینی کنند، همچنین به سختی میتوانند خود را از موقعیتهای پیچیده و یا خطرناک دور کنند.
البته این بدان معنا نیست که کودکانی که ADHD دارند نمیتوانند ابزار و استراتژی یک انتخاب بهتر و مطمئنتر را ایجاد کنند. در اینجا به هشت مورد اشاره میکنیم که شما میتوانید برای کمک به کودکانتان جهت جلوگیری یا کاهش رفتارهای پرخطر انجام دهید:
1. چالشهای فرزندتان را درک کنید.
افراد معمولی به مهارتهای عملکرد اجرایی خود برای تصمیمگیریهای خوب متکی هستند و بر مبنای آنها عمل میکنند. اما کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD در این مهارتها ضعیف هستند. آنها اغلب با حافظه کاریشان، کنترل خود و تفکر انعطافپذیر مشکل دارند. درک این نقاط ضعف فرزندانتان به شما در کمک به آنان برای توسعه این مهارتها کمک میکند. همچنین میتواند شما را از قضاوت نادرست درباره فرزندانتان دور کند.
2. بحث در مورد واقعیتها
کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD اغلب بیش از حد خوشبین هستند. اینکه فکر کنند هیچ چیز بدی روی نخواهد داد، ممکن است خطرناک باشد. فرزند نوجوان شما به دانستن واقعیت شرایط خاص نیاز دارد.
به عنوان مثال، تصادف اتومبیل حتی میتواند در نزدیک خانه نیز اتفاق بیفتد، بنابراین مهم است که هر جا و هر زمانی که رانندگی میکنید، قوانین ایمنی را رعایت کنید. نوجوان شما ممکن است استدلال کند و یا اصرار ورزد که همه چیز خوب خواهد بود، در این حالت شما میتوانید به ارائه شواهد، مانند تحقیق یا آمار، متوصل شوید.
3. قوانین و عواقبی برای شکستن تعهدات آنها تعیین کنید.
نوجوانان مبتلا به ADHD میتوانند از قوانین و ساختار بهرهمند شوند. این به تنظیم پارامترهای پیرامون رفتارشان کمک میکند. اما این احتمال نیز وجود دارد که بسیاری از نوجوانان مبتلا به ADHD قوانین را نادیده بگیرند. اطمینان حاصل کنید که قوانین و عواقب معینی را برای اهمال آنان تعیین کردهاید. این عواقب را به شیوهای آرام و مبتنی بر واقعیت اجرا کنید.
4. آشکارا درباره مصرف مواد مخدر و الکل صحبت کنید.
اکثر نوجوانان ممکن است برای تجربه کردن الکل یا مصرف مواد مخدر وسوسه شوند. اما نوجوانان مبتلا به ADHD بیشتر مستعد خطر سوءمصرف مواد هستند(تحقیقات نشان میدهد که این خطر برای کودکان مبتلا به ADHD که تحت درمان قرار میگیرند، واقعا پایینتر است).
گاهی بی اهمیت جلوه دادن و یا رد هر گونه استفاده از الکل و مواد مخدر موثر واقع نمیشود. گاهی نوجوانان مبتلا به ADHD از این مواد به عنوان راهی برای خود_درمانی استفاده میکنند. بنابراین با آنان در مورد خطرات بالقوه استفاده از مواد مخدر، همچنین در مورد استرس، اضطراب و افسردگی که همه در ADHD رایج هستند، صحبت کنید.
5. استراتژیها و رویکردهای خلاقانه
تفکر انعطافناپذیر میتواند کنار آمدن با استراتژیهای جدید را دشوار کند. بنابراین نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است ندانند چگونه خود را از موقعیتهای پیچیدهای که خود را گرفتار در آن میبینند، رها کنند.
از طریق موقعیتهای متداولی که ممکن است فرزند شما با آن مواجه شود، اقدام کنید؛ مثلا با اتومبیلتان با دوستی که الکل مصرف میکند، یک دوری بزنید. سپس از راههای امن و هوشمندانه برای تحت کنترل درآوردن امور بهره بگیرید. برای فرزند خود راه فراری برای موقعیتهایی که در آن احساس امنیت نمیکند، در نظر بگیرید. قانونی وضع کنید به این صورت که در هر زمان ممکن به فرزندتان دسترسی داشته باشید، در هر جایی، بدون اینکه سؤالی در آن هنگام مطرح شود.
6. به فرزندتان کمک کنید که بیشتر محتاط باشد
برخی از نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است نسبت به دوران کودکیشان کمتر تکانشی باشند. اما کنترل تکانشگری ممکن است برای بسیاری همچنان به صورت یک مشکل باقی بماند، و این ممکن است باعث شود که نوجوان شما در لحظه کمتر قادر به مراقبت از خود باشد.
در مورد راههایی برای حفظ امنیت قبل از اینکه وضعیت خطرناکی پیش بیاید، صحبت کنید. این ممکن است شامل همه چیز باشد، از بستن کمربند ایمنی گرفته تا اجتناب از پارتیهایی که ممکن است در آن مواد مخدر یا الکل مصرف شود. اگر کودک شما از نظر جنسی فعال است، اطمینان حاصل کنید که به طور آشکار درباره همه جوانب واقعی اقدامات احتیاطی صحبت کردهاید.
7. سوء استفاده و سوء مصرف دارو را مورد بحث قرار دهید.
نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است برای فروش یا توزیع داروهای محرک ADHD توسط همسالان خود تحت فشار قرار بگیرند. فرزند خود را از خطرات سوء استفاده از دارو یا دادن آن به کودکان دیگر آگاه سازید.
استفاده بیش از حد محرکها میتواند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد. علاوه بر آن در بعضی مناطق از جمله بعضی از ایالتهای آمریکا اگر کسی داروهای خود را به کسی بدهد و او با مصرف آن دارو بیمار شود، مسئولیت قانونی دارد.
8. انتظار اشتباهات را داشته باشید و آن را بپذیرید.
همیشه این احتمال وجود دارد که علیرغم توصیهها و مراقبتهای شما، فرزندتان دست به کار پرخطری بزند (این در مورد نوجوانان فاقد ADHD نیز مصداق دارد). سعی کنید به یاد داشته باشید که دلایلی برای ریسک کردن فرزندتان وجود دارد و ممکن است مستلزم یادآوریهای بیشتری باشد و یا حتی برای تغییر این رفتار مجبور به تقبل برخی از پیامدهای منفی آن باشید.
بهتر است هرگز عصبانی نشوید و یا بیش از حد نکوهشی نباشید. فرزند شما صرف نظر از آنچه اتفاق میافتد، به راهنمایی و پشتیبانی شما نیاز دارد.
راههای دیگری نیز برای کاهش رفتارهای مخاطره آمیز وجود دارد. بهترین کار این است که به فرزند نوجوانتان کمک کنید تا یک سرگرمی مفید برای خود پیدا کند. راههایی برای بهبود اعتماد به نفس نوجوانان خود پیدا کنید. همچنین ممکن است بخواهید گزینه درمان ADHD را در پیش بگیرید که میتواند به خود_کنترلی (self-control) فرزندتان کمک کند.
اگر فرزند شما در معرض رفتارهای مضر قرار گرفته و مطمئن نیستید که چه کاری باید انجام دهید، از درخواست کمک و راهنمایی دیگران دریغ نکنید و در نهایت اینکه با نوجوان خود در مورد عواقب ناشی از رفتارهای پرخطر شفاف باشید.
به منظور کسب اطلاعات بیشر، اینجا را کلیک کنید.