نشستن بیش از حد ممکن است بخشی از مغز شما را که برای حافظه مهم است، نازکتر کند. اگر میخواهید حافظه خوبی داشته باشید، بهتر است گاهی از روی صندلی خود برخیزید.
ساختار مغز در یادگیری و حافظه نقش مهمی دارد. مغز کسانی که زمان بیشتری را صرف ایستادن و حرکت میکنند، ساختار بهتری دارد. مطالعات نشان میدهند که در هر سنی، ضخامت لوب تمپورال میانی افرادی که بیشتر مینشینند، کمتر است. کمتر شدن حجم مغز در این منطقه همراه با افزایش سن تا حدودی طبیعی به نظر میرسد و نتیجهی آن حافظهی ضعیفتر رویدا ی است. حافظه ی رویدادی نوعی از حافظه است که حوادث گذشته را به یاد افراد میآورد. اما مغز و مناطق دخیل در حافظه، به ویژه در دمانس بیشتر دچار تحلیل میشوند. احتمالاً دمانس روند نازک شدن قشر مغز را تسریع میکند. حتی قبل از اینکه بیماری آلزایمر خاطرات را از بین ببرد، این وضعیت، تراکم و حجم هیپوکامپ و قشر انتوراینال (ساختارهای تشکیل دهندهی حافظه که در لوب تمپورال داخلی قرار دارند) را تغییر میدهد.
این یافتهها بر اساس مصاحبه و آزمون انجام شده بر روی 35 نفر از لحاظ شناختی سالم و از بین سنین 45 و 75 ساله به دست آمده است. محققان موسسهی Semel UCLA و مرکز علوم شناختی Neurosciences، پرسشنامه هایی در مورد الگوهای فعالیت بدنی به داوطلبان ارائه داده و مغز آنان را تحت MRI اسکن کردند. سپس مدت زمان رفتار نشستن گزارش شده توسط خودشان و یا سطح فعالیت فیزیکی مرتبط با ضخامت این ساختارهای حیاتی مغز را اندازه گیری کردند. افراد مورد مطالعه میانگین زمان نشستن خود را سه تا 15 ساعت در روز گزارش دادند. محققان پس از ارزیابی سن آنان و تجزیه و تحلیل دادهها، متوجه شدند که هر ساعت اضافی از میانگین روزانه نشستن با کاهش 2 درصدی ضخامت لوب تمپورال میانی همراه است. تحقیقات نشان میدهد که فردی که میانگین نشستن او 10 ساعت در روز است، در مقایسهی با فردی که از سن 15 سالگی به طور معمولی نشسته است، دارای لوب تمپورال میانی 10 درصد نازکتر است.
پرابها سیدارت، محقق اصلی این مطالعه میگوید: “این، نشان دهندهی از دست دادن مقدار زیادی از حجم مغز است.”
سیدارت، متخصص بیهوشی از UCLA میگوید: “دانشمندان علوم اعصاب اغلب حجم مغز را اندازه گیری میکنند. اما بررسی میزان تغییرات به وجود آمده در ضخامت یک ساختار خاص، روش آشکار کنندهتری برای نگاه کردن به تفاوت های بین افراد است.”
تصور کنید که قشر مغز را بر میدارید و آن را روی یک میز پهن میکنید و تمام چینهای آن (sulci) را صاف کرده تا عمق آن را اندازه گیری کنید (که، در لوب تمپورال میانی، معمولاً بین 2 تا 3 میلیمتر است، :تقریباً معادل ضخامت مغز یک مداد). حال، این بافت مغزی مسطح شده را بردارید، آن را به حالت اول برگردانید و دوباره سر جای خودش قرار دهید. این به شما کمک میکند تا دریابید که یک افزایش 10 درصدی در ضخامت مغز، چگونه بر ساختاری که بصورت بسیار فشرده و متراکمی بستهبندی شده است، تأثیر میگذارد. در این مطالعه هیچ ارتباطی بین عادتهای ورزشی افراد و ضخامت لوب تمپورال میانی یا ساختارهای تشکیل دهندهی آن یافت نشد. آنچه که محققان را شگفت زده کرد این بود که تحقیقات دیگر نشان داده بودند که حجم مغز به طور کلی در افرادی که بیشتر کار میکنند، بزرگتر و عملکرد شناختی آن بهتر است.
سیدارت هشدار میدهد که این یافتهی منفی نباید بهانهای برای راحت طلبی و عدم تحرک باشد. در واقع، این نشان میدهد که برای کسانی که در نشستن زیادهروی میکنند، حتی تلاشهای منظم ورزشی نیز خسارات را جبران نمیکند. سیدارت میگوید: “البته، ما نیاز به نمونههای بزرگ و روشهای بهتری برای اندازهگیری الگوهای رفتاری بیتحرکی داریم. اما اگر عادت گرفتهاید که مدت های طولانی بنشینید (بدون فعالیت فیزیکی)، پس به نظر میرسد که این به طور قابل توجهی، به الگوی رفتاری شما تبدیل شده است و مسلماً برای تناسب اندام شما نیز مضر خواهد بود. نشستن بیش از حد حتی برای ساختار و عملکرد مغز افرادی که از لحاظ جسمی فعال هستند نیز مضر است.”
او میافزاید: “این یافته، با یافتههای سایر مطالعات مربوط به تأثیر نشستن طولانی مدت بر روی پیامدهای بهداشتی، مانند بیماری قلبی، دیابت و مرگ و میر نیز مطابقت دارد. در حال حاضر ما سعی میکنیم که در اتروفی مغز بیشتر به آن پی ببریم.”
در حالی که مطالعات جدید در مورد اینکه چرا مدت زمان نشستن ممکن است ساختار حافظهی مغز را نازک کند، فاقد شفافیت لازم هستند، ممکن است در سایر تحقیقاتی که به مطالعهی تأثیر نشستن طولانی بر روی عملکرد متابولیک و رگهای خونی میپردازند، سرنخهایی به دست بیاید.
سیدارت میگوید: “البته، مغز، به منابع کافی اکسیژن و مواد مغذی وابسته است تا بتواند خود را حفظ کند و در مقابل تخریب پیری مقاومت کند. اگر نشستن بیش از حد طول بکشد، این مواد ضروری را به خطر میاندازد، پس می توان نتیجه گرفت که توأم با افزایش سن، ساختارهای ظریف کورتکس ما در حفظ حجم و تراکم خود دچار مشکل میشوند.” همچنین، “پیام برای کسانی که میخواهند مغزشان را حفظ و حافظههای خود را تیزتر کنند، روشن است: بلند شوید. وقتی با تلفن صحبت میکنید، با هدفون خود حرکت کنید. بعد از ناهار کمی پیاده روی کنید. و اگر شما در تمام طول روز پشت کامپیوتر هستید، هشدارهای ساعتی را تنظیم کنید که به شما یادآوری کند که باید بلند شوید و قدم بزنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.