درمانی به نام موسیقی
تاریخ انتشار: آوریل 04, 2019
در سالیان گذشته محققین متوجه شدند که پخش موسیقی برای افراد مبتلا به زوال مغزی، سبب افزایش نشاط آنها و حتی آواز خواندنشان میشود. در واقع افراد مبتلا به زوال مغز با اینکه توانایی به خاطر آوردن آهنگهای آشنا را ندارند، اما میتوانند با آنها زمزمه کنند. به عبارت دیگر، موسیقی سبب تحریک نواحی از ادراک میشود که ارتباطی با کلام ندارند.
با شنیدن موسیقی مراکز متعددی در مغز فعال میشوند تا صدا و زبان را پردازش کنند، مراکز احساسات و پاداش را تنظیم کنند و برای فعالیتهای بعدی برنامهریزی کنند. زمزمه و همراهی افراد مبتلا به زوال مغزی با آهنگهای آشنا به علت تحلیل رفتن تاخیری قسمتهای مرتبط با درک موسیقی در این بیماران میباشد.
با اسکن مغز این بیماران حین گوش دادن به موسیقی، مشاهده شد که موسیقی سبب تحریک قسمتهای مختلف مغز و افزایش ارتباط آنها با یکدیگر شد. این افزایش ارتباط با فعالیتهای شناختی مانند زبان و حافظه پیوند دارد. این مسئله میتواند توضیحی برای چگونگی اثر موسیقی در بهبود فعالیتهای مغزی باشد. این اثر حتی با اتمام گوش دادن به موسیقی نیز ادامه مییابد. به همین علت موسیقی میتواند به عنوان یکی از راهکارهای کاهش سرعت یا توقف روند زوال مغز باشد.
اهمیت این مسئله در افزایش شیوع بیماری آلزایمر بعنوان شایعترین نوع زوال مغز، تاثیر محدود دارو درمانی و عدم پیشرفت قابل توجه در درمانهای موجود میباشد.
استفاده از موسیقی برای درمان افسردگی، بیقراری و کنترل خشم در حال افزایش است. با پیشرفت زوال مغز، بیماران ارتباطات اجتماعی خود را از دست میدهند و دچار تغییرات روحی و روانی میشوند. محققان امیدوارند که موسیقی درمانی سبب بهبود این علائم شود.
برای دستیابی به این هدف، گروهی از بیماران به صورت هفتگی در کنسرت زنده شرکت داده شدند. با شروع موسیقی حتی بیمارانی که توانایی صحبت کردن نداشتند، شروع به زمزمه کردن یا گام گرفتن با آهنگ کردند. همچنین میزان تحرک و انگیزه این افراد بعد از جلسات پخش موسیقی افزایش داشت و نیاز آنها برای مصرف دارو به منظور کاهش بیقراری کاهش پیدا کرده بود.
به طورخلاصه موسیقی سبب تغییر نتیجه نهایی یا درمان قطعی بیماری زوال مغز نمیشود، اما تغییرات فاحشی در بهبود عملکرد بیماران ایجاد میکند.