افراد بین ۶ تا ۱۰ ساله ای که پا برهنه هستند نسبت به افراد هم سن و سال ولی با عادت کفش پوشیدن توانایی حرکتی کاملاً متفاوتی دارند. به نحوی که افراد با پای برهنه توان تعادل و پرش بهتری دارند.
مطالعه مهارت های حرکتی در سه زمینهی تعادل، ایستادن حین پرش های طولانی و دویدن سریع و در دو گروه بچه های آلمانی که کفش به پا داشتند و بچه های آفریقایی که پا برهنه بودند انجام شد. در مجموع در این مطالعه ۸۱۰ کودک و ۲۲ نوجوان شرکت داشتند. کودکان پا برهنه در دو مهارت پرش و تعادل در همه سنین و در هر دو حالت پابرهنه و با کفش نتایج بهتری نسبت به کودکان دارای عادت کفش پوشیدن گرفتند. در ضمن کودکان با عادت پابرهنه در حالتی که کفش به پا داشتند، نتایج بدتری داشتند. با این حال نتایج تست دویدن سریع متفاوت بود. به گونه ای که کودکان با عادت کفش پوشیدن خصوصاً در محدوده ی سنی ۱۱ تا ۱۴ سال نتایج بهتری گرفتند و هر دو گروه هنگام کفش پوشیدن نتایج بهتری گرفتند. به نظر محققان علت به محیط بر می گردد. یعنی فاکتوری که نمی توانسته در دو lacation متفاوت مطالعه حذف و استاندارد سازی شود. در ضمن تفاوت کفش ها هم می تواند روی نتیجهی مطالعه تأثیر گذاشته باشد. بدین ترتیب به نظر Zech محقق این مطالعه، برنامه های ورزشی و فعالیت های واکنشی که با هدف بهبود مهارت های حرکتی انحام می شوند می توانند از پابرهنگی به منظور تحقق اهداف خود بهره گیرند.
برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.